In mijn vorige blog liet ik weten dat ik van plan was elke week iets te posten over hoe het schrijven aan NaNoWriMo ging. Eigenlijk was ik daarmee vooral mezelf voor de gek aan het houden: het is namelijk vrij onmogelijk om per dag een uur te schrijven, de wordcounts die ik heb bij te houden, daarbij m’n studie te onderhouden, want mijn studie mag natuurlijk niet lijden(mag natuurlijk niet Leiden, haha) onder NaNoWrimo, en dan ook nog eens wekelijks te bloggen. Dus sorry, maar wat ik vorige week zei dat trek ik in, ik red het dus echt niet om elke week te bloggen.

Toch even een korte update over hoe het nu met het schrijven gaat. Het antwoord is namelijk: veel te goed. Ja, te goed.
Je moet in één maand 50.000 woorden schrijven: november heeft 30 dagen. 50.000/30 = 1667(ongeveer): je moet dus 1667 woorden per dag halen. Er zijn veel schrijvers die een halve dag bezig zijn met het halen van het dagdoel. Ik hoor daar niet bij.
Sterker nog, in één uur haal ik wat sommige schrijvers nog niet eens in een dag redden. 2.500 woorden schrijf ik gemiddeld zo in een uur en dat is toch een hele prestatie, maar dat zal mede komen door m’n outline.
Eergisteren had ik een meet in Leiden, Harry Potter- en NaNo-gerelateerd(don’t ask) en daarbij heb ik mezelf nog eens keihard overtroffen door 6.967 woorden te schrijven. Dat doe ik dus niet meer, want aan het einde kreeg ik een vieze smaak in m’n mond bij de gedachte aan schrijven alleen. Gelukkig was die reactie de volgende dag weg.
Het totaal wat schrijvers nu moeten hebben, om op schema te lopen, is 23.334 woorden. Ik sta nu op 42.785(!) woorden, en ik moet vandaag nog schrijven.
Ik hoor je vragen ‘is dit waarom het ‘te goed’ gaat? Alexander, hier mag je toch trots op zijn?’ En dat is ook het hele probleem niet. Het probleem is namelijk dat de climax van mijn verhaal nu héél dichtbij is. Te dichtbij. Mijn verhaal is aan het afronden en ik zit nog niet eens aan de 45.000 woorden! Elk hoofdstuk wordt het weer duimendraaien over of ik het ga halen, die 50.000, met dit verhaal. Waarschijnlijk haal ik ‘m net wel, of net niet.
Als ik nou wat trager had geschreven, dan had ik meer tijd gehad om het verhaal aan te passen, om wat extra subplots erin te verwerken. Maar na elk uurtje schrijven kijk ik weer naar het plot en zie ik dat ik weer griezelig dicht bij het einde ben. Het gaat dus spannend worden. Dat bedoelde ik dus met te goed.
Heel erg is het uiteindelijk toch niet. Zoals ik al in m’n vorige blog zei, twijfelde ik heel erg tussen twee ideeën om met NaNoWriMo aan mee te doen. Haal ik het niet met het ene idee, dan maak ik een beginnetje voor het ander. Dus het is uiteindelijk te redden, maar ik ben toch een beetje benauwd omdat ik die overschakeling liever niet maak – als ik een verhaal afrond, heb ik altijd even tijd nodig om tot mezelf te komen voordat ik aan een nieuw verhaal begin. Ik zie wel.

Genoeg gezeur over NaNo! Jullie willen namelijk vast wel weten hoe m’n cijfers zijn geworden. Ik ga niet meer in op hoe de toetsen gingen, alleen hier kort even een vak met het cijfer:

Geschiedenis van de Psychologie = 6,5(HOERA! HOERA! Ik ging echt uit m’n dak toen ik dit cijfer zag)
Inleiding in de Methoden en Technieken = 7,7(En ik had stiekem op nog hoger gehoopt)
SPSS vaardigheidstoets = V(V=Voldoende, dus gehaald – ik krijg hier geen cijfer voor. Dit was geen verrassing)
Inleiding in de Psychologie = 7,5(En daar ben ik eindeloos blij mee)

En dat betekent dus een onvoldoendeloze tentamenweek *trots*
Ik kan denk ik wel beloven hier te bloggen als – of wanneer is misschien een beter woord – ik de 50.000 haal en m’n verhaal af is. Dat moet denk ik wel lukken 🙂

Ik zie jullie de volgende blog!